“Το νούμερο 6 μοιάζει σωτήριο και το τρέξιμο είναι το φυσικό αγχολυτικό μας”
Αυτήν την περίοδο κυριαρχούν κάποια συγκεκριμένα και, για κάποιους ίσως πρωτόγνωρα, συναισθήματα.
Εκ πρώτης το αίσθημα φόβου για το άγνωστο, τη νέα νόσο, την άγνωστη εξέλιξή της και τις άγνωστες συνέπειές της. Σε αυτό το σημείο ακριβώς, είναι που νιώθει ο καθένας ότι δεν έχει τον έλεγχο, και οι αποφάσεις για τη ζωή του που είναι σε κίνδυνο λαμβάνονται από άλλους και μάλιστα λαμβάνονται περιοριστικά μέτρα που δημιουργούν αυτό το αίσθημα εγκλωβισμού.
Πολλά καμπανάκια κινδύνου λοιπόν χτυπάνε μέσα μας. Κίνδυνος για τη ζωή μου, φόβος θανάτου, απώλεια ελέγχου, αίσθημα εγλωβισμού. Και εκεί είναι που κάτι πρέπει να κάνω για να ανακτήσω τον έλεγχο σε κάτι, για να αποσπάσω την προσοχή μου από το πρόβλημα, για να περάσει η ώρα, για να δω άλλους ανθρώπους τριγύρω, για να νιώσω ότι παίρνω αέρα που νιώθω ότι πνίγομαι μέσα στους τοίχους, που καθόμουν μόνο όταν ήμουν εμπύρετος και αυτό όχι για πάνω από τέσσερις μέρες.
Το νούμερο 6 μοιάζει σωτήριο, η μετακίνηση για σωματική άσκηση με κάνει να απεγκλωβιστώ και ν αναπνεύσω λίγο αέρα που πλέον μου τον επιτρέπουν με το σταγονόμετρο. Ο άνθρωπος διαθέτει μηχανισμούς αυτοπροστασίας , το ένστικτο της επιβίωσης καθώς και τον μηχανισμό του άγχους. Όταν είναι σε κατάσταση στρες, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα παίρνει τον έλεγχο του σώματος και το βοηθάει να αντιμετωπίσει την πηγή του προβλήματος, εκκρίνοντας ορμόνες που το θέτουν σε δράση.
Το αντίθετο του συμπαθητικού νευρικού συστήματος είναι το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, το οποίο έχει τον έλεγχο σε κατάσταση χαλάρωσης. Και τα δύο είναι μέρος του αυτόνομου νευρικού συστήματος, το οποίο ελέγχει τις ακούσιες ενέργειές μας. Η σωματική άσκηση είναι μια στρατηγική αντιμετώπισης του έντονου στρες αλλά και της επανάκτησης του αισθήματος της ελευθερίας ειδικά με το τρέξιμο στη φύση.
Ο λόγος είναι ότι η άσκηση επηρεάζει τη χημεία του οργανισμού και φαίνεται να αποτελεί το φυσικό αγχολυτικό μας. Συγκεκριμένα, η συγκέντρωση της σεροτονίνης στον αντίστοιχο υποδοχέα στον εγκέφαλο αυξάνεται όταν ασκούμαστε κι η ορμόνη αυτή συμβάλλει στον έλεγχο της διάθεσης και την κατάσταση της συνείδησης.
Παράλληλα εκκρίνονται κι οι ενδορφίνες που είναι οι “ορμόνες της χαράς” και δρουν, θετικά στον ψυχισμό, μπορούν να προκαλέσουν ευφορία ενώ πιο μακροσκοπικά, η εξωτερίκευση της έντασης όταν κάνουμε κάποια αθλητική δραστηριότητα, μειώνει τον εκνευρισμό και τις αρνητικές σκέψεις που πιθανόν να μας διακατέχουν και μας αποφορτίζει νοητικά και συναισθηματικά.
Συνεπώς, κάποιοι μπορεί να βρήκαν ως λύτρωση το νούμερο 6 ώστε να ελευθερωθούν για λίγο, όμως τελικά ελπίζω να συνειδητοποίησαν τα οφέλη της σωματικής άσκησης στην σωματική και ψυχική υγεία. Ας ευχηθούμε πως θα αποτελεί πλέον τρόπο ζωής και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας.